Örgütsel Tasarıma Beş Yaklaşım

Küçük bir işletmeye başlarken, en iyi şekilde çalışan bir örgütsel tarz seçmeyi düşünmeyebilirsiniz. Doğaçlama bir yapıya sahip olabilirsiniz veya çalıştığınız şirketlerinkine benzer bir yapıya sahip olabilirsiniz. Örneğin, patronu olan bir patronunuz varsa, işinizin de benzer bir hiyerarşiye ihtiyacı olduğunu varsayabilirsiniz. Uygulamada, aralarından seçim yapabileceğiniz birçok organizasyon stiliniz var.

Basit, Düz Yapı

Basit bir yapı düz olma eğilimindedir, yani çok fazla yöneticisi yoktur. Bu yaklaşım birçok çalışandan ve tek bir patrondan veya belki de bir düzey yöneticiden oluşur. Bu, tek bir yerde faaliyet gösteren küçük işletmeler için işe yarar ve sahibinin kendi yönüne bağlı olmasına bağlıdır. İşletme sahibi, bu yaklaşımı çok iyi uygulayabilir çünkü tüm çalışanlara doğrudan erişebilir.

Matris yapısı

Bir matris yapısında çalışanlar birden fazla kişiye rapor verebilir. Yetki çizgileri hem yukarı hem de yana doğru gidebilir. Örneğin, bir çalışan bir pazarlama projesi için bir bölüm müdürünü hesaba katmak ve aynı zamanda pazarlama müdürüne rapor vermek zorunda kalabilir. Bu yapı çok sayıda denetim sunarken, rakip yöneticiler arasında çatışmalar yaratabilir.

Takım yapısı

Bir takım yapısı çalışanları gruplara ayırır. Bu gruplar projeler üzerinde çalışır veya belirli sorunların çözümlerini bulurlar. Genellikle takım lideri yönetime rapor verir. Bu lider yönetim tarafından atanabilir veya ekip tarafından pozisyona oylanabilir. Hesap verebilirlik çizgileri bireyler için takım içinde koşma eğilimindeyken, takımların kendisi diğer takımlara ve yönetime karşı sorumlu olabilir.

Fonksiyonel yapı

Bir şirketin, bir yönetici veya yönetici gerektiren bir çok çalışanı olan bağımsız bölümleri varsa, işlevsel bir yapı işe yarayabilir. Örneğin, bir şirket insan kaynakları, muhasebe, üretim, satış ve üretim fonksiyonlarına göre düzenlenebilir. Bu bölümlerin her birinin kendi standart ve prosedürleri vardır ve bölüm yöneticisi şirketin başına bildirir.

Bölünme yapısı

Bağımsız çalışan bölümlere sahip olan bir şirket, bu birimleri şirket içindeki işletmeler gibi çalışacak şekilde ayarlayabilir. Her birinin CEO'ya rapor veren bir yöneticisi var ve bölüm kendi prosedürlerini ve standartlarını belirliyor ve hatta şirketin başka bir yerinde var olan kendi pazarlama departmanına, nakliye departmanına ve diğer departmanlara sahip olabilir. Her bölüm kendi gereksinimlerini yerine getirirse, bazı işlevlerin çoğaltılması kaçınılmazdır.