Tek Mülkiyet Türleri

"Girişimci" dergisinin web sitesine göre, tek bir şirket sahiplik kurmak en basit işletme şeklidir. Tek bir mülk sahibi bir kişiden oluşur ve işletmenin karı ve zararı, sahibinin kişisel gelir vergisi beyannamesi üzerinden rapor edilir. Tek mal sahibi, işletmesinin borçlarından sorumludur ve yükümlülüklerini yerine getirmemesi durumunda şahsen dava açabilir. Tek mal sahipleri bir dizi farklı tipte olabilirler.

Serbest Meslek Sahibi İşletme Sahibi

Serbest meslek sahibi bir işletme sahibi, kâr etmek amacıyla ticaret veya iş yapan kişidir. Serbest meslek sahibi birey, işi tam zamanlı ya da yarı zamanlı bir girişim olarak yürütebilir. Serbest çalışan bir kişi ile müşterisi veya müşterisi arasında genellikle sözleşmeli bir ilişki yoktur ve ilişki bir işveren-işçi düzenlemesine benzemez. Serbest çalışan tek mülk sahiplerinin örnekleri arasında, az veya hiç çalışanı olmayan küçük bir perakende mağazası işleten veya bir ressam ya da çatı tamircisi gibi bir ev için hizmet sunan bir kişi sayılabilir. İnternet çağında, çevrimiçi mal satın alan ve satan bir kişi, serbest meslek sahibi bir şahıs ve tek mal sahibi olarak kabul edilir.

Bağımsız şirket

Bağımsız bir müteahhit aynı zamanda serbest çalışan bir tek mal sahibidir, ancak rolü daha çok bir çalışanın rolüne benzer. Bağımsız yüklenici, belirli bir görevi yerine getirmek için bir işveren tarafından işe alınır, ancak ücretinden kesilen vergileri yoktur ve genellikle sağlık sigortası gibi herhangi bir ödenek almaz. Bir çalışanın aksine, bağımsız yüklenici atamaları kabul etme veya reddetme özgürlüğüne sahiptir. Bağımsız bir yükleniciyi bir çalışandan ayıran bir özellik, işverenin iş süreci ile ilgili ne kadar kontrolü olduğu. Örneğin, bağımsız bir müteahhit olarak çalışan bir yazar, nihai eser için, onu yaratma çabası veya metodolojisinin aksine, ödenir.

imtiyaz

Bir franchise ayrıca şahıs firması şeklinde de olabilir. Bir franchise olarak, aynı zamanda bir franchise sahibi olarak da adlandırılan tek mülk sahibi, bir markacıya şirket markasını kullanma hakkı karşılığında bir ücret öder. Franchise alan işletme, pazarlama, fiyatlandırma ve genişleme kabiliyeti gibi alanları kontrol eden önceden belirlenmiş bir iş modelini takip etmekle yükümlüdür. Franchise alan ayrıca, genellikle franchise biriminin brüt satışlarının bir yüzdesi olan franchise veren telif ücretini de ödemelidir. Franchise veren, pazarlama ve operasyonel desteğin yanı sıra başarılı bir iş modeli sağladığı için, işletme deneyimi az olan tek mal sahibi için bir franchise iyi bir seçim olabilir.