Hiyerarşik Liderlik vs. Hiyerarşik Liderlik

Bir kuruluşun liderlik yapısı iş akışının, hesap verebilirliğin ve otoritenin birlikte nasıl çalıştığını belirler. Hiyerarşik liderlik, alt seviyelerin genişleyen tabanlarına yayılan dar bir güç merkezine sahip, tepeden aşağı, piramit şeklindeki bir yapı kullanır. Hiyerarşik olmayan liderlik, piramidi merkezileşmemiş otorite ve daha az düzeyde bir yapı oluşturmak için düzleştirir. Etkili bir organizasyonel tasarım, organizasyonun görevini yerine getirmesinde en etkili olabilecek yapıyı uygular.

Hiyerarşik Liderlik Yapıları Türleri

Hiyerarşik liderlik yapıları işlevsel veya bölünmüş olabilir. Adından da anlaşılacağı gibi, işlevsel hiyerarşiler mühendislik veya pazarlama gibi işletme fonksiyonları tarafından düzenlenir. Öte yandan, bölünmüş yapılar, her biri yarı ayrı bir birim olarak faaliyet gösteren tesis veya yere göre düzenlenir.

Hiyerarşik Olmayan Yapı Türleri

Hiyerarşik olmayan yapılar genellikle organik olarak adlandırılır. Düz hiyerarşik olmayan bir yapı, her biri tek bir kişiye rapor veren birkaç katmana sahiptir. Matris, işlevsel ve bölümsel hiyerarşilerin yönlerini birleştirerek ikili hiyerarşileri olan oldukça karmaşık bir yapı oluşturur. Yalın veya ağ yapısı, kurum içi temel yetkinliklere ve dış kaynak destek fonksiyonlarına odaklanır.

Hiyerarşik Liderliğin Özellikleri

Hiyerarşi, iktidarın bireye değil pozisyona ait olduğu mantıklı bir organizasyonel yapıdır. Bir örgütün liderinin gücü kötüye kullanma riski böylece azalır. Yönetim, çalışanların uzmanlık becerilerine göre görevler atar; bu nedenle roller ve güç yapıları açıkça tanımlanır ve çalışanlar kendi alanlarına girme fırsatına sahiptir. İlerleme olasılığı, çalışanların başarı için birincil nedenidir. Bir hiyerarşinin katılığı, çok iyi düzenlenmiş işletmeler için çok uygundur.

Hiyerarşik Olmayan Liderliğin Özellikleri

Hiyerarşik olmayan liderlik ademi merkeziyetçidir - karar verme yetkisi, dikey olanın zirvesinde olmayan düz bir organizasyona yayılmıştır. Ademi merkeziyetçilik, çalışanlara çalışmaları için daha yüksek düzeyde sorumluluk ve hesap verebilirlik ve ayrıca sonuçlarda daha büyük riskler verir. Çalışanlar belirli uzmanlık alanları ile sınırlı olmadığından, roller ve onunla birlikte yaratıcılıkta işlevsel çeşitliliği teşvik eder. Bu, organizasyonların kaynakları hiyerarşik bölünmelerden daha kolay bir şekilde paylaşabildiğinden daha az fazlalıkla çalışmasına izin verir. Hiyerarşik olmayan liderlik yapılarında var olan esneklik, kuruluşların değişen koşullara çok hızlı bir şekilde adapte olmalarını sağlar.