Serbest Ticaret Anlaşmalarının Açıklanması

Ülkeler, engelleri azaltmak ve üyeler arasındaki ticareti teşvik etmek için serbest ticaret anlaşmalarına katılırlar. Ticaret anlaşması, üye ülkelerin birbirleriyle serbestçe ticaret yapmalarını sağlarken, üye olmayanlara ticari engeller veya tarifeler uygularlar. Ticaret anlaşmaları ortak araştırma ve geliştirmeyi, vergi indirimini veya ithalat vergilerini ve üye ülkelere diğer avantajları içerebilir.

Tarihçe

II. Dünya Savaşı'ndan kısa bir süre sonra oluşturulan Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Anlaşması (GATT) 23 ülke arasındaki ticareti kolaylaştırdı ve koordine etti. GATT, çoğu üye tarafından onaylanmadan önce sekiz tur müzakere ve tartışmadan geçti. 1995 yılında, Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) kuruldu ve GATT anlaşmasının doğal halefi oldu. DTÖ, ülkeler arasında kurallar ve ticaretle uğraşan tek uluslararası kuruluştur. Reference for Business “Temel işlevi, ticaretin olabildiğince sorunsuz, tahmin edilebilir ve serbest bir şekilde akmasını sağlamak” diyor.

durum

En çok tercih edilen ülke statüsü, serbest ticaret anlaşmalarının önemli bir parçasıdır. “En çok tercih edilen ulus” statüsüne sahip tüm ülkeler, zenginlik, politika ya da konum dikkate alınmaksızın eşit muamele görürler. Tüm menfaatler - tarife azaltma ve vergi yardımı dahil - bir ülkeye uygulanan, en çok tercih edilen ülkeler için geçerlidir.

Coğrafi Konular

Ticaret anlaşmaları, ticari blokların oluşumu ile yakından ilgilidir. İş Referansına göre, ticaret blokları “serbest ticaret anlaşmaları kolaylaştırmak için genellikle aynı bölgede bulunan ülkeler arasındaki ilişkiler” dir. İyi bilinen bazı ticaret blokları arasında Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması (NAFTA) ve Avrupa Birliği bulunmaktadır. Blok ticareti, ülkelerin büyümesine yardımcı olur. Örneğin, Güneydoğu Asya Ülkeleri Birliği'nin (ASEAN) kuruluşundan itibaren, 1967'de Güneydoğu Asya'daki ticaret toplamı 2003'ten itibaren 740 milyar dolardan fazla artmıştı.

Özellikler

İki veya daha fazla ülke tarifeleri ve diğer ticaret engellerini ortadan kaldırmayı kabul ettiğinde, en basit serbest ticaret anlaşmaları biçimini oluşturur: Serbest Ticaret Alanı (FTA). Bir FTA’da, her ülke üye olmayan ülkelerden yapılan ithalata ilişkin kendi vergilerini tutar. Bu anlaşmalar, mal ve hizmetlerin sınırları serbestçe geçmesine izin verir, ancak sermaye ve emek olmayabilir.

Ortak bir parasal alan veya CMA anlaşması, coğrafi olarak yakın ülkelerin aynı yasal para birimini kullanmayı kabul etmesidir. Örneğin, Avrupa Birliği'nin oluşumu sırasında her ülke, döviz kuru ve para kaybı olmayan ülkeler arasında ticareti kolaylaştırmaya yardımcı olan tek bir para birimi olan Euro'yu kabul etmeye başladı. Ek olarak, Güney Afrika, Svaziland ve Lesoto ortak bir para birimi tutmuş ve SA Ortak Para Alanını oluşturmuştur.

Yararları

Ticaret anlaşmaları piyasaları açar ve işçiler ve işletmeler için fırsatları arttırır. Adil rekabeti teşvik ediyorlar ve yabancı hükümetleri ayrımcı olmayan iş uygulamalarının yanı sıra açık ve adil kurallar ve prosedürler kullanmaya teşvik ediyorlar. Vergileri ortadan kaldırarak ve tüm tarafları ilgilendiren konularda taahhütler içeren iş ortamını güçlendirirler.