Farklı İş Modelleri

En büyük 1000 ABD firmasının 2004 Massachusetts Teknoloji Enstitüsü Sloan School of Management çalışmasına göre, dört temel iş modeli arketipi var. Dört arketip yaratıcı, dağıtıcı, ev sahibi ve komisyoncu. Bu dört arketip içinde 16 detaylı iş modeli bulunmaktadır. Dört arketip, finansal, fiziksel, maddi olmayan ve beşeri varlıklar içeren bir veya daha fazla varlığı kontrol eder.

yaratıcı

Yaratıcılar, bileşen parçaları ve hammadde satın alır ve bu parçaları ve malzemeleri satılabilir bir bitmiş ürüne dönüştürür. İmalat şirketleri genellikle yaratıcı iş modeline girer. Yaratıcı modelin bir başka özelliği de tasarım şeklinde geliyor. Yaratıcı iş modelini kullanan şirketler sattıkları ürünleri tasarlarlar. Bu tür bir iş modelini kullanan şirketler, sıklıkla, ürünlerinin gerçek üretimini başka bir şirkete yaptırır ancak tasarım işlevlerini korur. Yaratıcı iş modeli tipik olarak fiziksel varlıkları kullanır ve kontrol eder. Bu işletme modeli altındaki yaratıcıların örnekleri arasında Toyota ve General Motors bulunmaktadır.

Distribütör

Distribütörler ürünleri satın alır ve başkalarına satar. Bu işletme modeli arketipine giren şirketler, ürünü yeniden satmadan önce genellikle katma değerli hizmetler sunar. Bu hizmetler arasında paletlerin dökümü ve kurulumu, sevkiyat öncesi ürün testleri ve ürün yeniden paketlemesi yer alabilir. Distribütörler tipik olarak operasyonlarındaki fiziksel varlıkları kontrol eder. Target ve NAPA gibi toptancılar ve perakendeciler bu kategoriye girer.

Kiraya veren

Bu işletme modeli arketipinde, bir ev sahibi, varlıklarının geçici kullanımını satan herhangi bir şirketi temsil eder. Tipik olarak, ev sahipleri evler ve apartman daireleri gibi fiziksel mülk varlıklarına atıfta bulunur, ancak bu işletme modeli kapsamında borç verenler, müteahhitler ve danışmanlar da bulunur. Ev sahibi işletme modeli, finansal varlıklar (bankacılar ve borç verenler), fiziksel varlıklar (evler ve oteller), maddi olmayan duran varlıklar (fikri mülkiyet) ve insan varlıkları (müteahhitler ve geçici kurumlar) kullanır ve kontrol eder. Bu iş modeli, Wells Fargo, Prudential Sigorta, Enterprise Araba Kiralama ve Sheraton otelleri gibi şirketleri içermektedir.

Komisyoncu

Aracı kurumlar, alıcıları mal ve hizmet satıcılarıyla eşleştirerek hizmet verir. Distribütörler ürünleri satın alıp başkalarına satarsa, komisyoncular kontrol ettikleri varlıkların mülkiyetini almazlar. Borsa brokerleri, ticari brokerlar ve emlak komisyoncuları gibi brokerler genellikle iki tarafa bağlandıklarında ve bir işlem gerçekleştiğinde komisyon alırlar. Aracı kurumlar, finansal varlıkları mülkiyeti ele geçirmeden kontrol eder. Bu modeldeki broker örnekleri arasında TD Ameritrade, Craigslist ve ReMax bulunur.