Ekonomik Kriz Eğilimleri

Ekonomi, iş ortamlarında kaynakların üretimi, dağıtımı ve dağıtımı üzerine bir çalışmadır. Milletler, ekonomilerinin genişlediğini veya daralabildiğini belirlemek için ekonomik bilgilerini yakından izlediler. Ekonomik göstergeler, ülkelerin çeşitli ekonomik, finansal veya diğer bilgileri analiz etmesinin en yaygın yoludur. Tarihsel bilgiler, ekonomistlere mevcut ekonomik göstergelere karşı ölçmek için kriterler sağlar. Bu kriterler ekonomistlerin ülke ekonomisinin krize doğru eğilimi olup olmadığına dair yargıda bulunmalarına izin veriyor.

Gevşek Para Politikası

Milletler para politikasını yönetmek için genellikle merkez bankası veya federal rezerv sistemi kullanırlar. Bu merkezi devlet kurumu, ulusal ekonomik bilgilerin gözden geçirilmesinden ve kredi, faiz oranları ve para arzı ile ilgili politikaların oluşturulmasından sorumludur. Para politikasının gevşek olduğu ülkeler tehlikeli ekonomik durumlar yaratabilir. Gevşek para politikaları çoğu zaman enflasyonu artırır; bu da klasik olarak, çok az malın peşinde koşan çok fazla dolar olarak tanımlanmaktadır. Rampant enflasyonu çoğu zaman bireylerin ve işletmelerin satın alma gücünü azaltır ve ülkenin para birimini yabancı yatırımlar için daha az uygun hale getirir.

İş Riskinde Artış

İşletmeler genellikle çeşitli nedenlerle finansal araçlara birkaç yatırım yaparlar. Yatırımlar genellikle pasif gelir akışları oluşturmak, stratejik iş ilişkileri oluşturmak veya mevcut iş operasyonlarını iyileştirmek için yapılır. Bu yatırımların her biri bir miktar risk içermektedir. Risk, kararın olumlu bir getiri oranı sağlamayacağı ve işletme ve genel ekonomi için zorlu ekonomik durumlar yaratma olasılığıdır. Yüksek faizli ipoteklerin desteklediği teminatlı borç yükümlülükleri gibi son derece riskli sigortaya yatırım yapan işletmeler ekonomik kriz eğilimine işaret edebilir. Bu yatırımlar eklenirse, işletmelerin ticari faaliyetlerini sürdürmek için yeterli sermayesi olmayabilir.

Hükümet Gözetimi

Hükümet gözetimi, ortak bir ekonomik kriz eğilimidir. Hükümetler, iş ahlakını güvence altına almak ve tüketicilere zarar vermemek için genellikle düzenlemeler veya yasalar oluşturur. Devletin gözetimi, sıkı veya gevşek düzenleyici politikalarla ekonomik krizler yaratabilir. Çeşit düzenleyici politika, şirketin tüketici malları veya hizmetleri üretme kabiliyetini ciddi şekilde kısıtlamaktadır. Bu, işletmelerin durgunlaşmasına ve düşük gelir için tazminat ödemesi için işçilerin işten çıkarılmasına neden olur.

Gevşek hükümet düzenlemeleri işletmelerin yasal sistemi altüst etmelerine ve tatsız yollarla kar elde etmelerine izin verir. Şirketler yüksek kurumsal kar elde edecekleri şekilde çalışabilir ancak bunları çalışanlara veya yatırımcılara devretmezler.

Yavaş Tüketici Harcamaları

Yavaş tüketici harcamaları genellikle ekonomik krizin bir işaretidir. Kararlar genellikle tüketici harcamalarını birkaç ay, çeyrek ya da yıl boyunca ölçer. Bu bilgi ekonomistlere çeşitli ekonomik koşullar altında tüketici harcamaları eğilimi sağlar. Tüketiciler, ulusun politik ya da mali sağlığı konusunda belirsiz olduklarında harcamaları yavaşlatırlar. Tasarruflardaki artış genellikle düşük tüketici harcaması ile birleştirilir. Tasarruflardaki artışlar, genellikle tüketicilerin çeşitli satın alımları ertelemek için daha fazla istekli olduklarını belirtir.