Tahakkuk esaslı muhasebenin temeli olarak kullanılan iki kavram

Muhasebenin tahakkuk esasını kullanan bir işletme, ödemenin ne zaman gerçekleştiğinden bağımsız olarak, kazanıldığı veya gerçekleştiği muhasebe döneminde gelir ve giderleri tanır. Bu, bir işletmenin yalnızca nakit alındığında veya ödendiğinde gelir ve giderleri tanıdığı muhasebenin nakit tabanından farklıdır. Muhasebe kullanımlarının tahakkuk esasına dayanan gelir tanıma ilkesi ve eşleştirme ilkesi olan iki kavram veya ilke.

Gelir Tanıma İlkesi

Gelir, bir işletmenin müşterilerine ürün ve hizmet satarak elde ettiği paradır. Gelir tanıma ilkesi, bir işletmenin müşteriden farklı bir süre içinde ödeme alabilmesine rağmen, satışın gerçekleştiği dönemde, kayıtlarındaki geliri tanıması gerektiğini belirtir. Sonuç olarak, bir şirketin belirli bir süre için rapor edilen geliri, genellikle o dönemde müşterilerden topladığı nakit tutarlarından farklıdır.

Gelir Tanıma İlke Örneği

Küçük işletmenizin bir müşteriye, bu çeyreğin sonunda 500 ABD Doları karşılığında bir ürün sattığını varsayalım. Müşteriyi faturalandırdığınızı ve önümüzdeki çeyrekte size ödeme yapmasını beklediğinizi varsayalım. Gelir tanıma ilkesine göre, satışın cari çeyrekte gerçekleştiğinden, cari çeyrekte 500 doların tamını kayıtlarınızda gelir olarak tanırsınız. Gelecek çeyrekte ödemenin zamanlaması, geliri kaydederken etkilemez.

Eşleştirme prensibi

Giderler, bir işletmenin gelir elde etmek için kattığı maliyetlerdir. Eşleştirme ilkesi, bir işletmenin farklı bir muhasebe döneminde bu giderler için ödeme yapabilmesine rağmen, bu giderlerin katkıda bulunduğu gelirle aynı muhasebe döneminde kaydettiği harcamaları kaydetmesi gerektiğini belirtir. Sonuç olarak, bir şirketin rapor ettiği giderler genellikle belirli bir dönemde giderler için ödediği nakit miktarından farklıdır.

Eşleştirme İlkesi Örneği

Küçük işletmenizin, bu çeyrekte sattığınız ürünleri satın almak için son çeyrekte 50 dolar ödediğini varsayalım. Eşleştirme ilkesine göre, satışların gerçekleştiği dönemde cari çeyrekte ürünlerin 50 $ maliyetini gider olarak tanırsınız. Bu, ürünlerin giderini, üretilen ürünlerin elde ettiği gelirle aynı döneme eşleştirir. Ürünler için ödeme yaptığınız zaman, masrafı kaydettiğiniz zamanları etkilemez.