Mali Tablo Analiz Araçları

Finansal tablolar, bir şirketin performansını analiz etmek için kullanılan temel araçlardır. Yönetim, bir şirketin finansal durumunu belirlemek ve gelişmelere ilişkin kararlar almak için çeşitli teknikler kullanır.

Mali Tablo Türleri

Muhasebeciler genellikle her raporlama dönemi için dört tür mali tablo hazırlar:

Gelir tablosu: Bir şirketin tüm gelir ve giderleri gelir tablosunda rapor edilir. Raporlama dönemi bir ay, çeyrek, yıl veya bugüne kadar olabilir. Muhasebeciler, bu satır öğelerini kaydetmek için Genel Kabul Görmüş Muhasebe İlkelerini kullanır. Çoğu iş raporlaması için, satışların ve giderlerin kaydı tahakkuk esasına göre yapılır. Bu muhasebe yöntemi makbuzları hesaplar ve aynı anda ilgili masrafları karşılar. Örneğin, işlem sırasında krediyle satılsa ve nakit birkaç ay sonraya kadar tahsil edilmemiş olsa bile, bir satış kaydedilir.

Diğer muhasebe yöntemi ise nakit temelidir. Bu yöntem yalnızca nakit el değiştirdiğinde işlemleri tanır.

Bilanço: Bilanço, bir şirketin varlıklarının, yükümlülüklerinin ve özkaynaklarının belirli bir zamandaki listesinin bir listesidir. Bu açıklamaya göre, varlıklar, şirketin borçlarının ve özkaynaklarının toplamına eşittir.

Varlıklar, bankalardaki nakitlerden alacak ve envanter hesaplarına ve son olarak sabit ve uzun vadeli varlıklara likidite sırasına göre listelenmiştir. Borçlar kısa vadeli ticari kredilerden ve banknotlardan uzun vadeli ipotek ve bonolara kadar vadesine kadar listelenmiştir.

Nakit akışı tablosu : Bu ifade, bir şirketin belirli bir süre içindeki nakit giriş ve çıkışlarını gösterir. İşletmenin kar marjlarını kaydeden gelir tablosundan farklıdır. Bir gelir tablosu ayrıca, karı etkileyen ancak nakit akışını doğru şekilde göstermeyen, ekipman üzerindeki amortisman gibi gayri nakdi girişleri de içerir.

Nakit akışı tablosu, şirketin işlemlerinden pozitif mi, yoksa negatif nakit mi gerçekleştirdiğini ortaya koymaktadır. Üç tür faaliyet kaydeder: faaliyetlerden nakit akışı, yatırımlardan nakit akışı ve finansman faaliyetlerinden nakit akışı. Farklı türdeki nakit akışlarının bu şekilde ayrılması, analistin bir şirketin faaliyetlerinden pozitif bir nakit akışı yaratıp yaratmadığını veya faturalarını ödemek için borç aldığını belirlemesini sağlar.

Özkaynak değişim tablosu : Bu tablo, gelir tablosundaki kar performansını bilanço ile ilişkilendirir. Özkaynaklar tablosu, bilançoda özkaynaklara net gelir eklenmesiyle başlar ve temettü dağıtımlarını tutar. Temettüler ödendikten sonra kalan tutar işyerinde tutulur ve birikmiş karlar hesabına eklenir.

Hissedarların özsermaye beyanı aynı zamanda sermaye katkı paylarındaki herhangi bir ekleme veya azalmayı da kaydeder. Yeni hisse senedi ihracından veya hisse geri alımlarından elde edilen gelir, bilançoda özkaynak hesaplarında ayrıntılı olarak açıklanmaktadır.

Finansal Analiz Teknikleri

Dikey analiz: Dikey analiz, tek bir finansal raporlama döneminde bir şirketin finansal tablolarına bakmak anlamına gelir. Genellikle, gelir tablosundaki tüm gelir ve gider kalemleri net satışların yüzdesi olarak rapor edilir.

Bir şirketin satışlarının 1, 2 milyon dolar ve idari maaşların 96, 000 dolar olduğunu varsayalım. Yüzde 96.000 dolar, böylelikle 1.200.000 kez 100 veya yüzde 8'e bölünür. Bu rakam, öngörülen bütçe tutarıyla veya geçen yılın iyi ya da kötü olup olmadığını ölçmek için geçen yüzdeyle karşılaştırılabilir.

Yatay analiz: Finansal verilerin iki dönem arasında karşılaştırılması yatay analizdir. Bir dönemden diğerine olan değişiklikleri belirlemek için gelir ve gider hesapları incelenir. Bu değişiklikler genellikle yüzde olarak ifade edilir.

Örneğin, bir şirketin satışlarının bir dönemde 768.000 $ olduğunu ve bir sonraki dönemde 940.000 $ 'a yükseldiğini varsayalım. Satış artışının miktarı 172.000 dolar. Yüzde artış, 172.000 dolar olurken, 768.000 dolar 100 veya yüzde 22, 4 çarpı.

Trend analizi: Üç veya daha fazla finansal raporlama döneminin karşılaştırılması bir trend belirlemeye başlayabilir. Yönetim özellikle trendlerle ilgileniyor. Örneğin, yöneticiler satışların yükselişe geçtiğini ve giderlerin aşağıya doğru gittiğini görmek ister; Bu olumlu hareketler artan karlara yol açmaktadır.

Oran analizi: En yaygın finansal analiz yöntemi, gelir tablosundan ve bilançodan oranların hesaplanmasını içerir. Finansal oranlar bir şirketin likiditesini, karlılığını, finansal kaldıraç oranını ve varlık cirosunu analiz etmek için kullanılır.

Oranlar, zaman içindeki olumlu veya olumsuz eğilimleri belirlemek için bir dizi raporlama dönemi için hesaplanır. Bir şirketin oranları aynı sektördeki diğer firmalar tarafından bildirilen kıyaslama oranlarıyla da karşılaştırılabilir. Bir şirketin oranlarının endüstri istatistikleriyle karşılaştırılması, işletmenin rakiplerine göre düşük performans gösterip göstermediğini gösterir.

Finansal Analiz Araçları

Oranlar, finansal tabloları analiz etmek için kullanılan geleneksel araçlardır. Oran analizi, bir şirketin finansal durumunun ve performansının dört yönünü inceler: karlar, likidite, finansal kaldıraç ve verimlilik.

Karlar

Bir işin nihai amacı, kar etmektir. Kâr olmadan bir şirket ölür; kar marjları çok önemli ölçümlerdir.

Net kar marjı: En yaygın kârlılık ölçüsü net kar marjıdır. Genel gider, faiz ve vergiler dahil tüm masrafları ödedikten sonra kalan miktardır.

Net kar marjı genellikle yüzde olarak ifade edilir ve kar miktarının dolar cinsinden toplam satışlara bölünmesiyle bulunur. Bu yüzde rakamı daha sonra olumlu ya da olumsuz eğilimleri belirlemek için izlenebilir ya da firmanın sektördeki rekabetçi konumunun bir göstergesi olarak benzer şirketlerle karşılaştırılabilir. Net kar marjları, perakende marketler gibi yüzde 1 ila 2 arasında, finansal kuruluşlar ve ilaç üreticileri gibi şirketler için yüzde 20'ye kadar değişebilir.

Brüt kar marjı: Brüt kar marjı bir şirketin ürün veya hizmetlerinin üretim verimliliğini ölçer. Doğrudan üretim maliyetinin toplam satışlardan düşülmesiyle hesaplanır. Doğrudan maliyetler emek, malzeme, işletme malzemeleri ve ekipman maliyetleridir.

Yöneticiler, satış fiyatı artışlarının veya işgücü verimliliğindeki kazanımların ve doğrudan malzeme maliyetlerindeki azalmanın etkilerini belirlemek için brüt kar yüzdesini izler.

Faaliyet kar marjı: Faaliyet kar marjı, bir firmanın faaliyet etkinliğinin bir başka ölçüsüdür. Bu faiz ve vergi indirimlerinden önceki kârın hesaplanması olup finansman maliyetlerinin ve vergi planlamasının etkilerini ortadan kaldırmaktadır.

Likidite

Karlar çok önemlidir, ancak faturaları ödemek için likidite ve nakit alır.

Cari oran: Bir likidite ölçümü, cari varlıkların cari borçlara oranıdır. Toplam cari varlıkları, toplam cari borçlara bölün. Rahat bir likidite oranı 2: 1'dir.

İşletme sermayesi: İşletme sermayesi, cari borçları cari varlıklardan çıkarmak suretiyle bulunur. Yöneticiler bu sayıyı aylık olarak hesaplayabilir ve her zaman yükseldiğini görmek isterler.

Finansal kaldıraç

Borç almak iyi olsa da, çok fazla borç risklidir.

Borç / özkaynak oranı: Genel olarak, özkaynak maliyeti borç üzerindeki faiz ücretlerinden daha yüksektir. Ancak yüksek borç seviyeleri, ekonomik gerileme dönemlerinde işi daha fazla risk altına sokuyor. Borç / özkaynak oranı, bir şirketin toplam borcunun hem kısa hem de kısa vadeli toplam sermayeye bölünmesiyle hesaplanır.

verim

Yönetim her zaman varlıklarından daha iyi getiri elde etmek için çaba gösterir. Ciro oranları, varlıkların etkin kullanımını ölçmenin bir yoludur.

Alacak hesapları cirosu: Bu oran toplam satışların alacak hesaplarındaki bakiyelere bölünmesi ile hesaplanır. Bir şirketin toplama işlemlerinin ve satış koşullarının etkinliğinin bir ölçüsüdür. Daha yüksek ciro oranları, malların satıldığı ve nakitlerin hızlı bir şekilde toplandığı ve daha fazla satışın finanse edilmesini sağladığı anlamına gelir. Daha düşük ciro oranları, şirketin alacaklarını tahsil etmekte sorun yaşadığını veya kredi şartlarının çok yumuşak olduğunu gösteriyor olabilir.

Stok devir hızı: Stok devir oranı, stokların bir yıl içinde satılma ve değiştirilme sayısını ölçer. Daha yüksek oranlar daha iyidir çünkü envantere daha az para yatırılır. Daha düşük ciro oranları, ürünlerin eski olduğu ve daha düşük fiyatlardan satılması veya tamamen kapatılması gerektiği anlamına gelebilir.