Muhasebe Standartlarını Uyumlaştırmanın Dezavantajları

Milletvekilleri ve iş liderleri, Genel Kabul Görmüş Muhasebe İlkeleri (GAAP) kapsamında faaliyet gösteren Amerika Birleşik Devletleri'nin Muhasebe Standartlarını Uluslararası Muhasebe Standartları (IAS) ile uyumlaştırması veya bütünleştirmesi gerektiğini gördüler. Gerekçe, düzenleyici, denetçi ve karar vericilere (yatırımcılar) aynı muhasebe metodolojilerini temel alan tek tip bilgiler sunarak küresel işletmeler için oyun alanını düzlemektir. Destekçiler bunun hesap verilebilirliği artıracağı, uluslararası işlem ve kur riskini azaltacağı ve ekonomik politika karar vermesini arttırmak için bilgi transferini artıracağına inanıyor. Ancak uyumlaştırılmış muhasebe standartları dezavantajsız değildir. İş dünyası liderlerinin kuralları ve düzenlemeleri anlamak ve büyük maliyetler olmadan standartları karşılayan uygulamalar geliştirmek için zaman ayırması gerekir.

Muhasebe Standartları Entegrasyon Problemleri

Genel olarak, ABD, Japonya, İngiltere ve Kanada Uluslararası Muhasebe Standartlarına geçmeye direndiler. GAAP’ı IAS’e değiştirme veya entegre etme ile ilgili bir sorun karmaşıklık meselesidir. ABD'de, Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu, halka açık şirketlerin GAAP'ı takip etmesini önerir. İç Gelir Servisi vergi kodları uyarınca, şirketlerin GAAP'ta takip edilen doğrusal amortisman yöntemi yerine varlıkları amortismana tabi tutmak için Modifiye Hızlandırılmış Maliyet Düzeltme Sistemini kullanmaları gerekmektedir. Bir IAS muhasebe modeline geçmek, hükümetin vergi muhasebe sistemlerini değiştirmesini gerektirecektir.

ABD Küçük İşletmelerindeki Olumsuz Etkiler

ABD'deki küçük işletmeler şimdiden daha büyük çok uluslu şirketlere karşı rekabetçi bir dezavantaja sahip. Gelir yüzdesi olarak küçük şirketler, yasal düzenlemelere uyum için büyük şirketlerden daha fazla harcama yapar. Mevzuata uygunluk, küçük işletmelere, 20'den az çalışanı olan, çalışan başına 10.000 ABD Doları'ndan daha düşük bir ücrete tabidir. 499'dan fazla çalışanı olan şirketler için çalışan başına 7, 755 dolar. Mevzuata uygunluk, şirketlere yıllık 1, 9 trilyon ABD dolarından fazlaya mal olmaktadır.

Vergi uyumu, beş veya daha az çalışanı olan şirketler için çalışan başına küçük işletmelere maliyet verirken, 50 veya daha fazla çalışanı olan şirketler çalışan başına birkaç yüz ödeme yapar. Vergi uyumu yükünün yıllık maliyeti 37 milyar dolar. Bu maliyetler küçük şirketlere ve bunların genişleme ve büyüme yeteneklerine zarar vermektedir. Muhasebe standartlarının entegrasyonu, ek uyum zorunlulukları nedeniyle küçük işletmeler için daha yüksek maliyetlerle sonuçlanacaktır.

Uluslararası Egemenlik Sorunları

ABD'deki Mali Muhasebe Standartları Kurulu (FASB), öncelikle “Federal menkul kıymetler yasaları ve devlet EBM lisans yasaları” na dayanan muhasebe standartlarının belirlenmesinden sorumludur. Tüm ülkelerin muhasebe ilkelerini dikte eden belirli menkul kıymet yasaları, vergi yasaları ve bankacılık ve finansal düzenlemeleri vardır. Ayrıca, Amerika Birleşik Devletleri'nde, işletme, bankacılık ve sigorta faaliyetlerini düzenleyen bireysel eyalet yasaları vardır. Uluslararası muhasebe standartlarını benimsemek yalnızca ABD yasalarına uymakla kalmayacak, aynı zamanda “devletlerin hakları” ile ilişkili anayasa kanunlarıyla da çelişecektir.

Ruhsat Verme ve Uygulama Engelleri

Lisanslama ve uygulama, muhasebe standartlarının uyumlaştırılmasının önündeki engellerden biridir. Dünya çapındaki bireysel muhasebeciler, İBM'ler ve vergi avukatları, uluslararası kabul görmüş bir kurallar kurumu aracılığıyla lisanslara uymak ve lisans almak zorunda kalacaklardır. Uluslararası organın icra makamı yoksa, uluslararası yasaları çiğnemek için savcı makam yoktur. Bununla birlikte, eğer uluslararası kuruluşun ABD vatandaşı hakkında kovuşturma yetkisi varsa, uluslararası bir kuruluşun bir Amerikalıyı uluslararası hukukta kovuşturma haklarına ilişkin haklara ilişkin yasal ve anayasal meseleler ortaya çıkacaktır. Son olarak, sorunlar yalnızca ABD merkezli işletmelerin zorunlu uyuma ilişkin bakış açısıyla ortaya çıkmaktadır.

Uyarı

• İş dünyası liderleri, sürekli değişen düzenleyici ortamın üstünde kalmak için süreçlere sahip olmalıdır. Uyum sağlamak için şirket politika değişiklikleri yapmak işverenin sorumluluğundadır. Cezalar, işletme sahiplerinin bir değişiklik olduğunu fark edip etmediğinin fark edilip edilmediği değerlendirilir.