Bir C Şirketinin Dezavantajları

Alt Bölüm C Şirketi, alt kuruluş S'nin yanı sıra şirket organizasyon yapısının altındaki iki tanımdan biridir. Tüm şirketler, ortaklıklar, sınırlı sorumluluk şirketleri (LLC'ler) ve tek mülkler olarak kurulan diğer şirketlerden farklı faaliyet göstermektedir. Her ne kadar bir şirketin kurulmasında, örneğin şirketin faaliyetlerinden kaynaklanan sorumluluğunun korunması gibi avantajlar olsa da, bazı dezavantajları da vardır. Alt Bölüm C olarak tanımlanan bir şirketin Alt Bölüm S'den daha fazla dezavantajı vardır.

Kurma Maliyetleri

Şirketin nasıl kurulduğuna bağlı olarak, şirket açmak için binlerce dolara mal olabilir. Sahiplerinin ödediği bir şirket kurmanın birkaç ücreti vardır. Ücretler, şirketin ne durumda olduğunu, kimin sorumlu olduğunu ve adresleri ve telefon numarası gibi ek bilgileri şirketin yürüttüğü durumu içeren ana sözleşmeyi dosyalamak için değerlendirilir. Evrakı hazırlayan avukatlardan ücretlerin yanı sıra başka devlet ücretleri de var. Şirketler ayrıca devlete yetki alanlarında faaliyet göstermeleri için yıllık ücret öderler. Bununla birlikte, ev sahiplerinin evrakları kendileri doldurarak avukatlık ücretleri gibi bazı ücretleri atlamaları için yollar vardır.

Çifte Vergilendirme

Bir Alt C şirketinin hissedarları tarafından, şirketin kârının nasıl dağıtıldığını temettü yoluyla elde ettikleri gelirler, iki kez vergilendirilmeye veya çifte vergilendirmeye tabi tutulur. Şirketler, mülkiyet ve ortaklıklar olarak kabul edilen diğer şirketlerden farklı olarak, kendi vergilerini sahiplerinden ayrı olarak kendi vergi oranlarında sunarlar. Şirketin kazancı kurum düzeyinde vergilendirildikten sonra, bireysel vergi beyannamelerinde aldıkları tutarı rapor etmek zorunda olan hissedarlara dağıtılır. Bu, kârların şirket düzeyinde vergilendirildiği ve hissedarlar düzeyinde dağıtıldığı ve vergilendirildiği Alt Bölüm S şirketleri için geçerli değildir. Buna doğrudan vergilendirme denir.

Düzenlemeler ve Formaliteler

Alt Bölüm C şirketleri, karmaşık vergi kuralları ve sahiplerine sağlanan borçlardan, davalardan ve diğer mali yükümlülüklerden sorumlu olmaları nedeniyle sağlanan koruma nedeniyle diğer şirketlere göre daha fazla devlet denetimi yaşıyor. Şirketler yıllık olarak, dahil oldukları eyaletlere ve çok fazla iş yaptıkları eyaletlere yıllık olarak rapor vermek zorundadır. Şirketler, şirket olarak kabul edilecek bazı formaliteleri gözetmelidir. Buna düzenli yönetim kurulu ve hissedarlar toplantısı yapılması ve hisse ihracı dahildir. Ayrıca, kurumsal yetkililerin isimleri, farklı organizasyon yapıları altında kurulan işletmeler için gerekli olmayan halka açıktır.