İmalat Sanayinde İnovasyonun Yayılması

Yeni bir ürün ne kadar büyük olursa olsun herkes hemen kabul etmeyecek. Yeniliğin yayılması, 1962 yılında EM Rodgers tarafından sunulan ve yeniliklerin popülasyonlar arasında nasıl yayıldığını, yeni fikirler, davranışlar veya ürünler olup olmadığını açıklayan teorik bir çerçevedir. İmalat endüstrisindeki işletmeler öncelikle tüketicilerin ürünlerini benimsemelerini sağlamakla ilgilenmektedir. İnovasyon teorisinin yayılması, bu işletmelere yeni ürünler sunarken karşılaştıkları sosyal güçleri anlamalarına yardımcı olur.

Yenilik Modelinin Yayılması

Bir üretici piyasaya yenilikçi bir ürün koyduğunda, sınırlı bir kamu bilinci olabilir. Tipik olarak, potansiyel pazarın yaklaşık yüzde 2'si kadar küçük bir grup, yeni maddeyi ilk kez benimsemiştir. Yenilikçi olarak adlandırılan bu grup, tüketen halkın liderlerini içerir. Onları “erken evlat edinmek” ile takip ediyor, genellikle potansiyel pazarın yaklaşık yüzde 14'ü. Sonraki iki grup, satışların gerçekten başladığı yeni bir ürün almaya başlar. Erken benimseyenleri, potansiyel pazarın yaklaşık üçte birinin erken çoğunluğu ve ardından geç çoğunluk olarak adlandırılan üçte biri erken takip ediyor. Pazarın en dirençli kesimi, hedef nüfusun son yüzde 16'sını oluşturan gecikmeli gruptur. Hedef nüfus veya pazar büyüklüğü değişmektedir. Örneğin, buzdolapları neredeyse tüm Amerikan tüketicileri tarafından kullanılıyor. Boston Üniversitesi'ne göre video oyunları pazarı büyük olsa da neredeyse evrensel değil.

Evlat edinen özellikleri

Yenilikçiler tüketici popülasyonunun küçük bir parçası olabilirler, ancak yeni bir ürünün ilk satışını sağladıkları ve liderlik rolü üstlendikleri için kilit rol oynarlar. Diğer gruplar liderliğini takip etme eğilimindedir. Bir işletme, yenilikçi grubu tatmin edebilirse, genel kullanıma yayılan yeniliğin olasılığı daha da artar. İlk evlat ediniciler yenilikçiliğe açıktır ve yenilikçilerin liderliğini kolayca takip ederler. Erken ve geç çoğunlukta tüketiciler, farklı derecelerde şüphe ve şüphecilik sergilerler. İkna olmaya isteklidirler, ancak kanıtlanmış bir ürün olana kadar yeni bir şey denemek için risk almazlar. Geçitler geleneksel ürünleri ve yöntemleri terk etmede muhafazakar ve isteksiz olma eğilimindedir.

Difüzyon Hızını Etkileyen Faktörler

Yeniliklerin benimsenme hızı, birkaç faktöre bağlı olarak değişir. Yenilikler genellikle erken pahalıdır. Örneğin, mikrodalga fırınlar 1970'lerin sonunda pahalıydı ve bu satış büyümesini yavaşlattı. Düşük fiyatlı ürünler daha hızlı yayılabilir. Risk başka bir faktördür. Bir tüketici olağandışı bir teknolojiyi veya ürünü benimsediğinde, başkaları tarafından garip olarak görülebilir. Ayrıca, yeni ürünler her zaman beklentilere cevap vermiyor. Yeni bir ürünün benimsenmesi yeni becerilerin öğrenilmesini gerektirdiğinden, gerekli çaba difüzyonu yavaşlatabilir. Örneğin, bazı tüketiciler erken kişisel bilgisayar satın almakta tereddüt ediyordu, çünkü bu yeni beceriler edinmeyi gerektiriyordu.

Pazarlama stratejileri

Etkili pazarlama stratejileri, bir yeniliğin yayılma sürecinin ne kadar ilerlediğine bağlı olarak değişir. Bir üreticinin, yenilikçilerin ve ilk uygulayıcıların yeni bir ürünün farkında olmasının ve kullanım kılavuzlarını ve nasıl yapılacağının kılavuzlarını sağlamanın ötesinde bir şey yapması gerekmeyebilir. Erken ve geç çoğunluk tüketicisi, ürünün çalıştığını bilmek ister ve başkaları tarafından başarıyla kabul edilmiştir. Kullanıcı başarısı ile ilgili istatistikler, burada olduğu gibi faydalıdır. Ürün tanıtımları ve yeni ürünü satın almadan önce denemek için fırsatlar bu gruplar için etkili pazarlama araçlarıdır. Geçitler, diğerlerinden geniş çapta kabul gören bir ürünü benimseme konusunda sosyal baskı hissedene kadar sürebilir.