Endüstri İlişkilerinden Örnekler

Sendika örgütlenmesi, toplu pazarlık ve grevler, işteki endüstriyel ilişkilerin başlıca örnekleridir, çünkü hem örgütlü işgücünün hem de yönetimin aktif katılımını içeren üç eylemdir. Genel olarak iş ilişkileri ya da iş yönetimi ilişkileri olarak adlandırılan endüstriyel ilişkiler, sendikalı işçilere uygulanan çeşitli kavram ve eylemlerden oluşur.

genel bakış

Endüstri ilişkileri kavramlarını destekleyen iki yasa, Ulusal Çalışma İlişkileri Yasası ve Taft-Hartley Yasasıdır. İşgücü Yönetimi Raporlama ve İfşa Yasası, sendika faaliyetlerinin şeffaflığını gerektirdiği ölçüde endüstri ilişkileri kavramlarını destekler. Bununla birlikte, NLRA ve Taft-Hartley işçilerin haklarını doğrudan etkilerken, hem işverenlerin hem de işçi sendikalarının işçilerle etkileşimlerindeki yükümlülük ve sorumluluklarına bir yapı kazandırmaktadır.

NLRA ve Taft-Hartley'e Karşı

NLRA, işçilerin uyumlu faaliyetlerde bulunma haklarını korur ve işverenlerin bu haklara müdahale etmelerini yasaklar. Örneğin, kendi başlarına grup halinde bir araya gelen veya bir sendika tarafından temsil edilen çalışanlar, olumsuz istihdam eylemine tabi olamazlar.

Taft-Hartley, ortak bir faaliyete katılmak istemeyen çalışanların haklarını korur ve çalışanların sendika temsil ettiği bir şirket için çalışıyorlarsa, işçi sendikalarını, işçileri tam teşekküllü sendika üyesi olmaya zorlar. Örneğin, Taft-Hartley Yasası kapalı dükkanları yasakladı ve işçilere sendika üyesi olmadan çalışma hakkına sahip olup olmadıklarına karar vermeleri için devletlere yetki verdi. Dolayısıyla, “çalışma hakkı” terimi, devletin sendika üyeliğini bir istihdam şartı haline getirmesini yasakladığı anlamına gelir. Bununla birlikte, sendikalı bir işyerinde çalışan işçilerin sendika temsil maliyetini paylaşmak için temel aidatları ödemeleri gerekebilir.

Sendika Örgütlenmesi

Sendika örgütlenmesi, endüstriyel ilişkiler kavramının temelini oluşturur. Sendika örgütlenmesinin gerçekleşmesi için iki senaryo mümkündür: Çalışanlar, çıkarlarını temsil etmek için bir sendikanın yardımını arayabilir veya sendika örgütü bir örgütlenme hareketine başlamak için işçilerle temas kurabilir. Her iki senaryoda da sendika organizatörü, sendikanın kendisini temsil etmesini isteyen işçilerden imzalı yetki kartlarını alır. Bir organizatör işverenlerin en az yüzde 30'unun çıkarına sahip olduğunda, çalışma kuruluna bir dilekçe verebilir. Çalışma kurulu bir pazarlık biriminin var olup olmadığını tespit eder ve öyleyse bir seçimi yönlendirir. İşçilerin basit bir çoğunluğu sendika lehine oy verirse, çalışma kurulu sendikayı pazarlık birimini temsil etmesi için onaylar.

Toplu pazarlık

Toplu iş sözleşmesi süreci, sendikaların ve yönetimin karşılıklı olarak kabul edilebilir şartlar ve koşullar üzerinde nasıl bir araya geldiğini örneklemektedir. Toplu iş sözleşmesi, sendika ekipleri ile işveren için pazarlık yapılan müzakere sürecine atıfta bulunur ve işveren teklifleri değiştirir, sendika sözleşmesi yapmak için tavizler ve tavizler verir. NLRA, tarafların iyi niyetle pazarlık etmelerini gerektirir. İyi niyet, çalışanların, sendikanın ve işverenin çıkarlarını en çok karşılayan bir anlaşmaya varmaları konusunda samimi oldukları anlamına gelir. Sendika sözleşmeleri basit değildir; birçok kez bir sözleşmeyi kabul etmek haftalar hatta aylar sürer. İşçi sendikası ve işveren geçici bir anlaşmaya karar verdikten sonra bile, sözleşmenin sendika üyeleri tarafından resmi olarak onaylanması veya onaylanması gerekiyor.

Grev Eylemi

Grev eylemi, hem endüstriyel ilişkilerin tarihi hem de geleceği için önemli bir yere sahip güçlü bir silahtır. Örneğin, sözleşme müzakere sürecinde ekonomik şartlardan memnun olmayan sendika işçileri grevde bulunabilir ve işverenin yerine yeni işçi bulmasını sağlayarak şirketin iş ihtiyaçlarını karşılayabilir. Bununla birlikte, bu grevciler işlerini kaybetme riski taşıyor çünkü bir işveren ekonomik nedenlerle greve giden sendika üyelerini değiştirebilir. Kovulmazlar, ancak işten çıkarılan işçiler daimi işçiler haline gelebiliyor ve grevdeki işçilerin şirket işten çıkarmaları durumunda ücret artışları gibi geri alma koşullarından feragat etmelerini sağlıyor. Öte yandan, bir sendika işçisinin sendika işçilerini sendika işçilerinden daha sık yazma uygulamasını protesto etmek gibi ekonomik olmayan nedenlerle greve devam etmesi durumunda, yasa bu işçilerin grevde değiştirilmesini yasaklamaktadır.