Bir İmalat Sanayiine Yönelik Bir Hizmet Sektörüne İlişkin Tedarik Zinciri Tasarımlarındaki Farklılıklar

Herhangi bir şirketin nihai hedefi memnun müşteridir. Bunu yapmak için gereken girdileri bulma, elde etme ve taşıma süreci, tedarik zinciri yönetiminin temel işlevidir. İmalat endüstrisindeki tedarik zinciri tasarımı, fiziksel ürüne ve daha geniş bir tedarikçi tabanına çok fazla odaklanmayı gerektirirken, hizmet şirketleri genellikle ofis malzemeleri dışındaki fiziksel girdilere çok az ihtiyaç duymakta ve çoğu zaman daha küçük bir tedarikçi grubuyla çalışmaktadır.

Girdiler

Hem hizmet hem de imalat endüstrisi, son müşteriye verdikleri sözü yerine getirmek için gereken işlemleri tamamlamak için bir emek girdisi gerektirir. Ek olarak, her iki sektördeki şirketler de çeşitli türde tedarikçilerin girdilerine ihtiyaç duyuyor. Son olarak, her iki sektör de çalışanlarının işlerini yapmalarını sağlayan ekipmanlara sermaye yatırımına ihtiyaç duyuyor. Birincil fark, üretim işçiliğinin maliyetinin çoğunun, fiziksel malzemenin tedarik edilmesinde, taşınmasında ve manipüle edilmesinde yer almasıdır; neredeyse tüm hizmet endüstrisi emekleri, bilgiyi manipüle etmeye ve ilişkileri geliştirmeye harcanmaktadır. Bu fark nedeniyle, makine ve teçhizata yapılan sermaye yatırımları imalat sanayinde tipik olarak çok daha yüksektir.

Lojistik

Geleneksel imalat tedarik zinciri yönetimi, fiziksel malzemenin bir yerden diğerine taşınması açısından lojistiğe odaklanır. Gönderilen nesnelerin büyüklüğü ve ağırlığı ve tedarikçiden üretim tesisine olan mesafe, ürünün maliyetinde önemli bir rol oynayabilir. Hizmet kuruluşlarında, özellikle finansal sektörlerde, bu faktörler önemsizdir, çünkü belki birkaç sayfa dışında hiçbir fiziksel ürün hareket etmemektedir. İmalat endüstrisi daha iyi nakliye oranları için pazarlık yapmaya ve birim maliyetini düşürmek için konteynerleri ürünle doldurmaya çalışırken, servis endüstrisi sunucuları yükseltir ve iletişim akışını hızlandıracak yeni yazılımlar kurarak bitmiş bir ürün üretmek için gereken işçilik maliyetlerini azaltır.

Bitmiş mallar

Geleneksel olarak, bitmiş bir ürün tamamen bir hammadde formundan müşteriye satışa hazır bir forma dönüştürülmüş bir üründür. Bu, bir araya getirilmiş, test edilmiş ve paketlenmiş fiziksel bir ünitedir ve şimdi satılmaya hazır bir depoda veya mağazada bir rafta oturmaktadır. Hizmet sektöründe bitmiş bir mal kapalı bir dosyaya eşittir. Borç rezerve edildi, ev satışı kapandı veya sınıf tamamlandı, birkaç sayfa kâğıdın dışında hiçbir fiziksel kanıt bırakılmadı. Ancak, her iki bitmiş ürünün amacı, ödediği ürün veya hizmetten memnun olan bir müşteridir.

Optimizasyon

Bir imalat organizasyonunda, tedarik zincirinin optimizasyonu, öncelikle teslimat hızının iyileştirilmesi ve maliyetin düşürülmesi ile gerçekleştirilir. Şirketler, fiziksel tıkanıklıkları ve envanteri azaltmaya çalışmakta ve hammaddelerde daha iyi fiyatlandırmayı pazarlık etmektedir. Üretimi hızlandırmanın ana yolu, bileşenleri hareket ettirmek veya değiştirmek için daha hızlı bir yol bulmaktır. Eastern Illinois University tarafından yayınlanan bir araştırma makalesinde, bir hizmet modelinde optimizasyonun ana itici güçlerinin ilişkiler ve bilgi akışı olduğu belirtilmektedir. Bir şirket, güçlü yönlerini tamamlayan şirketlerle ortaklıklar kurarak bir şirket maliyetleri düşürebilir. Çift onay döngülerinden veya diğer maddi olmayan gecikmelerden kaynaklanan sanal darboğazları ortadan kaldırarak, bir servis şirketi imalatçı şirket ile aynı hedefi gerçekleştirebilir: müşteriye daha hızlı bir şekilde teslim edilen düşük maliyetli bir ürün.