Stok Maliyetiyle İlgili Muhasebe Problemlerine Örnekler

Muhasebeciler, bir işletmenin kabul edilen muhasebe standartlarına uygun olmasını sağlamak için stok değerini ve maliyetini hesaplamak için üç yöntemden birini kullanabilir. Her yöntem, şirketin envanter seviyelerini ve satış kayıtlarını izlemeyi nasıl seçtiğine bağlı olarak bir işletme için farklı sorunlar sunabilir. Hatalı envanter bilgileri en büyük zorluklara neden olur, çünkü muhasebecilere maliyetler ve değerler yaratmak için kusurlu finansal bilgiler verir.

İlk Giren İlk Çıkar Envanter Yöntemi

Envanter veya FIFO değerlemenin ilk giren ilk yöntemi, belirli bir muhasebe döneminin başında satın alınan hammaddelere satılan malların maliyetini temel alır. Buna karşılık, bu yöntem, envanter değerini, belirli bir hesap döneminde satın alınan hammadde maliyetine dayandırır. New York Üniversitesi Stern School of Business'a göre, ilk giren ilk çıkar yönteminin kullanılması, mevcut yenileme maliyetlerine daha yakın bir stok değerlemesine yol açıyor. Enflasyon gerçekleştiğinde, bu yöntem satılan malın maliyeti ve yüksek net gelir için düşük tahminler üretir. Bu, bir şirket için daha yüksek vergi yükümlülüğüne yol açabilir, çünkü şirket daha düşük maliyetlerle daha fazla gelir elde etmektedir.

Son Giren İlk Çıkarma Yöntemi

Envanter değerleme yönteminin en son giren ilk yöntem ya da LIFO, bir şirketin belirli bir muhasebe dönemi sonunda satın alınan malzemelere satılan mal maliyetini temel alır. Bu yöntem, belirli bir muhasebe döneminde başlangıçta satın alınan malzemelerin değerine göre envanteri değerlendiriyor. Son giren ilk çıkar yöntemi satılan malın en yüksek maliyetini ve kabul edilebilir envanter değerleme yöntemlerinin en düşük net gelirini oluşturur. Ek olarak, LIFO son envanter değerinin net bir görüntüsünü oluşturmaz çünkü yöntem bulgularını eski envantere dayandırır. Bu stok eski olabilir ve tüketiciler için çok az değere sahip olabilir. Zamanla, eski stok şirket depolarında veya perakende raflarında boşa gitmeye devam ettiği için bu, stok değerlerinin bozulmasına neden olabilir.

Ağırlıklı Ortalama Envanter

Envanter değerini belirlemenin ağırlıklı ortalama yöntemi, belirli bir muhasebe döneminde satılan tüm ürünlerin ortalama maliyetini kullanır. Bu rakam hem envanterin değerini hem de satılan malın maliyetini belirler. Bir muhasebe dönemi sonunda stok seviyelerinin tablolandırılmasında yanlışlıklar meydana gelirse, bu yöntemi kullanırken problem ortaya çıkabilir. Örneğin, bir işletme kayıp / çalınan envanteri doğru bir şekilde hesaba katmazsa, yanıltıcı kazanç raporları oluşturabilecek yanlış satış rakamları oluşturabilir. Bu sorunları düzeltmek için finansal kayıtlar ve satış raporları aracılığıyla tarama yapmak gerekebilir.

Daimi ve Periyodik Envanter Sistemleri

Bir işletme iki envanter kayıt yönteminden herhangi birini kullanabilir ve ABD Mali Muhasebe Standartları Kurulu tarafından izlendiği şekilde genel kabul görmüş muhasebe ilkeleri veya GAAP ile uyumlu kalabilir. Sürekli envanter sistemi, bir müşteri şirket ürünlerini her satın aldığında envanter hesaplarını günceller. Bu, bir işletmenin doğru envanter hesaplarını korumasına yardımcı olurken, şirket gerçek zamanlı envanter seviyelerini yönetmek için otomatik bir sistem kullanıyorsa da sorun yaratabilir. Envanter yazılımındaki hatalar, yanlış envanter kayıtlarını düzeltmek için verilerin üzerine dökülen muhasebecilere ve bilgi teknolojisi uzmanlarına sahip olabilir. Buna karşılık, periyodik envanter sistemi yalnızca belirli muhasebe dönemlerinin sonunda envanter seviyelerini hesaba katar. Bu, belirli muhasebe dönemlerinde stok hatalarının oluşmasına izin verir, çünkü işletme yalnızca dönem sona erdiğinde hataları kontrol eder.