Envanter Maliyetleme Yöntemleri Türleri

Küçük işletme muhasebecileri, satılan malların maliyetini hesaplamak için dört ayrı envanter maliyetleme yönteminden birini kullanabilir. Farklı envanter maliyetleme yöntemleri, farklı durumlar ve finansal hedefler için en uygun yöntemdir ve hiçbir yöntem, diğerlerinden daha iyi değildir. Küçük işletme sahipleri, farklı envanter maliyetleme yöntemlerini ve muhasebe sistemleri için en iyi yöntemi seçmek için her birinin avantajlarını anlamalıdır.

İlk giren ilk çıkar

İlk giren ilk çıkar yöntemi gerçek dünyadaki satın alma döngüsüne en çok yaklaşıyor ve çok çeşitli iş kollarında alımdan satıma gerçek stok akışını paralele getiriyor. FIFO yöntemine göre, en eski maliyetler, satılan malların gerçekte bu fiyattan satın alınıp alınmadığına bakılmaksızın satılan envanter kalemlerine atanır. En eski maliyetle satın alınan envanter kalemlerinin sayısı satıldığında, sonraki en eski maliyet satışlara atanır.

Örneğin, bir şirket her biri 20 ABD Doları'ndan 10 pencere alırsa, o zaman her biri 19 ABD Doları'ndan 10 tane daha alırsa, şirket sattığı ilk 10 pencere ürününe 20 ABD doları, ardından 19 ABD doları maliyetini belirlemeye başlar.

Son Giren İlk Çıkar

Son giren ilk çıkar yöntemi, en son stok maliyetlerini satılan ürünlere tahsis ederek FIFO yönteminin tam karşıtıdır. Son olarak, ilk bakışta çoğu işletme için daha az pratik olmakla birlikte, LIFO'nun envanter akışına daha yakın olduğu bazı spesifik durumlar vardır. Örneğin, birkaç eski yükten oluşan bir yığının üzerine yeni çakıl yükleri döken çakıl bahçelerini düşünün. Bir çakıl bahçesi bir yük sattığında, malzemeyi yığının tepesinden alır - en son satın alınan envanter.

LIFO metodu altında yukarıdaki örneği kullanarak, bir şirket en yeni 19 $ 'ı satılan ilk 10 birime atayacaktır, daha sonra bu arada başka bir alım yapmadığı varsayılarak 20 $' a gidecektir.

Ortalama Maliyet Yöntemi

Ortalama maliyet yöntemi, tüm envanter satın alma maliyetlerinin hareketli ortalamasını hesaplayarak envanter maliyetlerini atar. Bu yöntem, video oyunu perakendecileri gibi, sıra dışı şekilde bozulmayan envanter satan şirketler için ideal olabilir. Ortalama maliyet yöntemi, maliyetlerin envanter kalemleri için çılgınca aşağı ve yukarı yönelmediğini varsayarak, diğer yöntemlerden daha istikrarlı ve güvenilir bir maliyet tanıma yapısı sağlayabilir.

Yukarıdaki örneğe, ortalama maliyet yöntemiyle devam etmek için, bir şirket, satılan 20 araca, ortalama 19, 50 ABD Doları (20 ve 19 toplamı 2'ye bölünmüş olarak) atayacaktı.

Özel Tanımlama Yöntemi

Özel tanımlama yöntemi, satılan birimlerle envanter maliyetlerini mükemmel bir şekilde eşleştirerek, belirli bir madde satıldığında satılan her envanter öğesinin tam maliyetini atar. Bu yöntem, gıda üreticileri gibi nispeten yüksek miktarda homojen ürünler satan işletmeler için uygun değildir, ancak otomobiller veya yatlar gibi nispeten düşük hacimli yüksek dolarlı ürünler satan şirketler için ideal olabilir.

Mesela bir araba düşünün. Bir satış elemanı bir araba sattığında, aracın kesin VIN veya fatura numarasını satış departmanıyla birlikte muhasebe departmanına iletebilir ve muhasebecilerin araba için ne kadar para ödediğini aramasına izin verebilir.