Vergiler için Gıda Atıklarını Şekillendirme

Yiyecek atıkları, şirketlere bir sürüklenme getirmekte ve bu da herhangi bir ek gelir getirmeden yiyecek ve işçilik maliyetlerini arttırmaktadır. Neyse ki, işletmeler en azından giderin bir kısmını israf edilen yiyeceklerin maliyetini düşürerek vergi tasarrufları yoluyla geri kazanabilirler. İşletmelerin stok atıklarını daha iyi kullanabilmeleri için yiyecek atıklarını takip etmeleri önemli olsa da, yiyecek atıklarını vergilerinden düşmek için şekillendirmeleri gerekmez.

Yemek Atıkları için Kesinti

Envanterde yiyecek taşıyan restoranlar, marketler ve diğer işletmeler, diğer herhangi bir normal işletme gideri gibi, tüm yiyecek kaynaklarını satın almanın maliyetini düşürebilir. İşletme, yemeğin bir müşteriye satılıp satılmadığına veya bir çöp tenekesine atılıp atılmadığına bakılmaksızın, masrafı en kısa sürede vergi indirimini alır. Kesinti, işletmenin vergilendirilebilir gelirini düşürdüğü için toplam tasarruf, işletmenin vergilendirilme oranına bağlıdır.

Yemek Bağışları

Federal yasa, açıkça gıdaları bağışlayan işletmeleri, işletmeleri atık olmadan önce yiyecek bağışlamaya teşvik etme yükümlülüğünden korur. Dahası, vergi kanunu gıda bağışları için özel kurallar koyar, bu da işletmelere stok bağışları için mevcut olanlardan daha büyük bir indirim sağlar. Bağışlanan yiyecekler için özel kurallar uyarınca, işletmeler yiyecek için ödediklerini ve talep ettikleri payın yarısına kadar düşebilirler. Örneğin, eğer malzemeler 10 dolara maloluysa ve son yemeğin 30 dolara satılması halinde, bağış 20 doların yarısından itibaren 10 dolardan, 10 dolardan bir kuruştan daha düşük olur.

Yemek Atıklarını Değerlendirme

Maliyetin sadece bir kısmını karşılayabilecek olan vergi avantajından bağımsız olarak, işletmeler yiyecek israfını en aza indirmeye çalışmalıdır. Yiyecek atığı miktarının doğru bir şekilde izlenmesi eğitim, uyum ve işçilik maliyetlerinde bir takım zorluklar doğurur. Bunun yerine, şirketler alabilecekleri marj ile elde ettikleri marj arasındaki farkı bularak yiyecek atıklarını tahmin edebilirler. Bir yönetici, dönem boyunca ne kadar envanter kullanıldığına ilişkin bir rapor hazırlar. Bütün envanter satılsaydı, yiyecek atığı olmazdı. Envanter maliyetinden sonraki geliri toplam gelire bölmek, tüm envanter için ağırlıklı ortalama işaretlemesiyle aynı yüzdeyi sağlayacaktır. Yüzde düşüşün envanter maliyeti ile çarpılması, kaybedilen gelirin yaklaşık bir tahminidir.

Gıda Atıklarını Önleme Stratejileri

İşletmeler gıda atıklarını azaltmak için bir takım stratejiler uygulayabilir ve bu sayede karlarını artırabilir. Öncelikle, her bir kayıt tutma döneminin başında ve sonunda doğru envanter sayımı, her dönemde kullanılan gıda miktarını ölçmek ve raporlamak için gereklidir. Ardından, eldeki günlük satış miktarını hesaplamak, işletmelerin çok fazla envanter satın almalarını engellemeye yardımcı olabilir. Günlerin satışları, ortalama stokların günlük ortalama gıda maliyeti ile bölünmesiyle hesaplanır. Restoranlar ve bakkallar, genellikle günlük satış stoklarını yedi gün veya daha azına indirebilir.