Stok Muhasebesinde FIFO & LIFO Sorunları

Genel olarak kabul edilen muhasebe ilkeleri ve ABD vergi kodu uyarınca, şirketler FIFO veya LIFO envanter maliyet akışı varsayımını benimsemeyi seçebilirler. İlk giren ilk çıkar olan FIFO, ilk envantere giren malların maliyetinin, satılan malın maliyeti üzerinden ilk tasfiye edilen mal olduğunu varsaymaktadır. LIFO veya en son giren ilk çıkar, envantere giren en son öğenin tasfiye edilen ilk ürün olduğunu varsayar. Her iki yöntemin de artıları ve eksileri olduğu için, bu güçlü ve zayıf yönlerin anlaşılması, işiniz için doğru maliyet akışı varsayımını seçmenize yardımcı olabilir.

Vergi Kanunu Gereklilikleri

LIFO ve FIFO’nun İç Gelir Kanunu kapsamında izin verilebilmesine rağmen, vergi kanunları, LIFO’nun vergi amaçlı kullanılması durumunda finansal raporlama için de kullanılması gerektiğini öngörmektedir. Bazı şirketler için bu sorun çıkarabilir. Yükselen fiyat dönemlerinde, LIFO kullanan şirketler vergi borcunu en aza indirir. Ancak, bu şirketler aynı zamanda net geliri de minimize ediyor. Bu, bir şirketin bir kredi sözleşmesi kapsamında asgari düzeyde bir karlılığı yakalamamasına veya bir analistin öngörüsünü yerine getirememesine neden olabilir.

Uluslararası Finansal Raporlama

Birçok yabancı ülkede, LIFO envanter için izin verilen bir muhasebe yöntemi değildir. Yurtdışına yayılma düşünen bir şirket için bunun finansal raporlama üzerinde önemli etkileri olabilir. Örneğin, bir şirketin LIFO’yu ABD’de hem kitap hem de vergi amaçlı kullandığını, ancak LIFO’nun izin verilmediği bir ülkeye genişlemeyi düşündüğünü varsayalım. Bu durumda, şirketin ABD vergi yasası ve yurt içi finansal raporlama için bir LIFO bazında raporlama yapmak ve bir başka uluslararası raporlama için raporlama yapmak için bir envanter kayıt grubu tutması gerekecektir. Bu hantal ve pahalıdır.

LIFO Katmanları

Envanter maliyetleri değiştiği için, ilk giren ilk ürün aynı zamanda ilk ürünün ilk fiyatının aynı zamanda son ürünün ilk maliyeti olduğu anlamına da gelir, LIFO katmanları oluşturur. LIFO katmanları, envanterden asla tasfiye edilmemiş ürünlerin maliyetidir ve şirket hiçbir zaman eldeki tüm envanteri tam olarak kullanmaması nedeniyle aachronistic maliyetlerde tutulur. Örneğin, 1900 yılında kurulan ve her zaman 100 birim ürün elde eden LIFO yöntemini kullanan bir şirket, bu ürünü orijinal 1900 maliyetinde şirketin defterlerinde maliyetle taşıyacaktır. Malların fiziksel akışının muhasebeyle eşleşmesi gerekmediğinden, muhasebe kayıtlarının atıfta bulunduğu asıl öğe yıllar önce satılsa bile katmanlar oluşturabilir.

LIFO Tasfiye

LIFO katmanlama sorunlarına sahip olmanın bir sonucu, katmanlar sıvılaştırıldığında şirketin ürün maliyetinin yapay ve bazen de büyük ölçüde düşürülmüş olmasıdır. Bu iki ucu keskin bir kılıç. Net gelir yükselir ve şirketin kazancı şişirilir, ancak bu gelir vergisi giderlerini de arttırır. Şirketler beklenmedik şekilde çok daha düşük bir maliyet katmanına girerse, vergi etkileri çok ciddi olabilir.